wtorek, 13 grudnia 2011

Tworzywa sztuczne a niebezpieczeństwa występujące po okresie eksploatacji


2. Tworzywa sztuczne a niebezpieczeństwa występujące po okresie eksploatacji

Otaczające nas środowisko jest zrównoważonym ekosystemem, w którym naturalne procesy biologiczne mają charakter cykliczny, utrzymujący środowisko
w równowadze ekologicznej. Działalność gospodarcza, mająca na celu zaspokojenie potrzeb człowieka, prowadzi na ogół do zakłócenia tej równowagi. Pobrane ze środowiska surowce po przetworzeniu i wykorzystaniu przez człowieka wracają do środowiska, jako odpady obciążające to środowisko. A trzeba zauważyć, że tworzywa sztuczne ze względu na swą budowę chemiczną nie ulegają naturalnemu rozkładowi, lecz pozostają na hałdach przez wieki. Warto przypomnieć, że rozkład np. plastikowej butelki po napoju chłodzącym, wykonanej z politereftalanu etylenu (PET), może trwać i 500 lat, a w czasie jej powolnego rozpadu do gleby przenikają toksyczne substancje
 Obecnie na świecie produkuje się i stosuje ok. 5000 różnych tworzyw sztucznych, są to głównie poliolefiny - polietylen (PE), polipropylen (PP) oraz polistyren (PS), polichlorek winylu (PVC), a także poli(tereftalan etylenu) (PET) i poliuretan (PU). Wymienione stanowią 80% światowej produkcji tworzyw, która wyniosła w 2000 r. 170 ml ton.[1] W Polsce produkcja tworzyw wynosi 1,5 mln ton
 i rośnie od kilku do kilkunastu procent na rok.[2] Kierunkiem zagospodarowania zanieczyszczonych i zmieszanych odpadów tworzyw sztucznych jest ich spalenie
z odzyskiem energii. Zanieczyszczone odpady tworzyw termoplastycznych nienadających się do recyklingu materiałowego, bywają również zagospodarowywane jako paliwo alternatywne w cementowniach. Wymaga to jednak przygotowania tworzywa przez rozdrobnienie go do postaci kawałków o niewielkiej wielkości. Proces rozdrabniania przydatny również jest między innymi do recyklingu tworzyw sztucznych znajdujących się we wrakach samochodowych. Każdego roku we wszystkich krajach wycofuje się tysiące samochodów,
co daje ponad 160 tysięcy ton odpadów tworzyw sztucznych. W przeciętnym samochodzie osobowym ilość zastosowanych tworzyw sztucznych sięga 9,3% całkowitej masy pojazdu, są to kierownice deski rozdzielcze, zderzaki czy obudowy akumulatorów.
[3] Szczególną rolę
w bilansie tworzyw sztucznych stosowanych w samochodach odgrywają zużyte opony, które w znacznej części kierowane są do dalszego użytkowania lub przerobu. Alternatywę stanowi przerób zużytych opon do wykładzin podłogowych. W procesie tym stosuje się drobnoziarnistą i czystą mączkę gumową, którą uzyskuje się poprzez kilkustopniowe rozdrabnianie opon.
Proces rozdrabniania ma na celu redukcję rozmiarów opony i jest punktem wyjścia do dalszego użycia odpadów gumowych. W zależności od wielkości cząsteczek gumy uzyskuje się pył gumowy, miał gumowy, granulat bądź grys, który wykorzystywany jest na przykład do produkcji wycieraczek samochodowych.
Jak się obecnie uważać rozdrabnianie jest bardzo istotnym procesem
w recyklingu tworzyw sztucznych, pozwalającym na ponowne wykorzystanie odpadków
po uprzednim jego rozdrobnieniu i pozwala na zmniejszenie gabarytów, co jest uzasadnione w magazynowaniu produktu. Wykorzystywane jest również nie tylko do rozdrabniania tworzyw sztucznych, ale również do innych materiałów takich jak odpady rud, tlenki metali, żużel, stłuczki szklane, odpady grafitu czy beton. Stosowane jest w gospodarstwie domowym wykorzystując rozdrabniacze montowane w odpływie zlewu kuchennego, pozwalające na odprowadzanie drobnych odpadków organicznych, czy też urządzenia ogrodowe umożliwiające w prosty sposób pozbycie się sterty gałęzi. Maszyny rozdrabniające znajdują szerokie zastosowanie w całym przemyśle produkcyjnym.


[1] www.tworzywa.com.pl
[2] Flizikowski Józef: Rozdrabnianie tworzyw wielkocząsteczkowych w procesie recyklingu. Czasopismo Polimery 1999, 44, nr 6
[3] www.recykling.pl\ drogocenne śmieci

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz