4.2. Współpraca krawędzi tnących przy
pochylonej krawędzi no
Rys.10. Współpraca krawędzi tnących przy pochylonej krawędzi noża wirującego i kształt szczeliny.
Rys.10. Współpraca krawędzi tnących przy pochylonej krawędzi noża wirującego i kształt szczeliny.
Prace wydziału nauk technicznych: Mechanika. Bydgoskie
Towarzystwo Naukowe. PWN Warszawa-Poznań 1986
Jest
to przypadek współpracy krawędzi tnących, należących do dwu różnych powierzchni
obrotowych hiperboloidy jednopołówkowej i walca. Równania tych powierzchni:
Przypadek
takiego ułożenia noży nazywany jest cięciem ukośnym, i posiada zmienną wartość.
Największą wartość osiąga przy pochyleniu noża ruchomego w połowie długości
obu noży. Tego rodzaju ustawienie stosowane jest coraz częściej w praktyce, ale
trzeba zaznaczyć, że charakter pracy noża staje się mniej dynamiczny, niż w
poprzednim ustawieniu. Wynika to ze wzrostu długości drogi cięcia przy
jednoczesnym spadku wartości siły cięcia.[1]
4.3. Współpraca krawędzi tnących przy
pochylonej krawędzi noża stałego
Rys.11. Współpraca krawędzi tnących przy pochylonej
krawędzi noża stałego i kształt szczeliny.
Prace wydziału nauk technicznych: Mechanika. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe.
PWN Warszawa-Poznań 1986
Takie
ustawienie krawędzi tnących stanowi odwrócenie sytuacji jak to miało miejsce w
poprzednim przypadku, ale ma ona wyższość nad przypadkiem pochylenia noża
ruchomego z uwagi na korzystniejsze ukształtowanie szczeliny, której pole jest
mniejsze. Przypadek pochylonej krawędzi tnącej noża stałego jest z
matematycznego punktu widzenia taki sam jak w przypadku poprzednim[2].
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz